Dnia 29 lipca 2024 roku na stronie Centrum Egzaminów Medycznych w Łodzi pojawiła się zaktualizowana baza pytań w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy. Zamiast 250 pytań jest już 280!!!

Pojawiła się nowa terminologia np. „ewentracja”.

Pozmieniano bardzo dużo treści pytań, które niektórym osobom przysparzały trudności ze zrozumieniem kogo dotyczą pytania, czyli „jesteś świadkiem” czy „w twojej obecności” na „ratownik” – z osoby postronnej na Ratownika KPP.

Dodano możliwość podania adrenaliny we wstrzykiwaczu lub ampułkostrzykawce w przypadku wystąpienia rozwiniętego wstrząsu anafilaktycznego.

Doszły pytania z anatomii takie jak: budowa serca, budowa kręgosłupa oraz klatki piersiowej.

Duży nacisk nałożone na krwotoki, znajomość podstawowych parametrów życiowych.

Zastanawiamy się nad trzema pytaniami dotyczące udrażniania dróg oddechowych -pytania: 235, 257 i 259. Mianowicie w pytaniach ratownik KPP nie może zakładać rurki i maski krtaniowej. Natomiast w wyposażenie torby PSP R1 uwzględnia rurki/maski krtaniowe lub i-gel. Zestawy ratownicze przeznaczone dla przeszkolonych strażaków-ratowników oraz dla innych jednostek ratowniczych wchodzących w skład Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego (KSRG) są skompletowane zgodnie z wytycznymi Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z czerwca 2021 roku. W ramowym programie szkolenia w zakresie KPP podmiot szkolący musi posiadać salę wyposażone m.in. w jednorazową maskę krtaniową oraz rurkę krtaniową.

Nr 250. W przypadku ewentracji należy:

  1. próbować umieścić jelita w jamie brzusznej.
  2. założyć opatrunek osłaniający suchy.
  3. założyć opatrunek osłaniający „mokry”.
  4. założyć opatrunek uciskowy.
  5. pozostawić jelita na wierzchu oczekując na przyjazd zespołu ratownictwa medycznego.

Nr 251. Chwyt Rauteka to:

  1. chwyt służący do szybkiej ewakuacji poszkodowanego z miejsca zdarzenia.
  2. pozycja leżąca na plecach dla poszkodowanych nieprzytomnych.
  3. pozycja siedząca dla poszkodowanych z dusznością.
  4. pozycja leżąca na boku.
  5. metoda ewakuacji tylko poszkodowanych z obrażeniami kręgosłupa szyjnego.

Nr 252. Trzecie ogniwo łańcucha przeżycia to:

  1. wczesne rozpoznanie stanu zagrożenia życia i wezwanie zespołu ratownictwa medycznego.
  2. wczesna resuscytacja krążeniowo-oddechowa.
  3. wczesna wentylacja workiem samorozprężalnym.
  4. wczesna defibrylacja.
  5. wczesne podjęcie zaawansowanych czynności resuscytacyjnych i opieka poresuscytacyjna.

Nr 253 Ból, obrzęk, zaczerwienienie, pęcherze z płynem surowiczym są charakterystyczne dla oparzenia stopnia:

  1. pierwszego.
  2. drugiego.
  3. trzeciego.
  4. czwartego.
  5. piątego.

Nr 255. Poniższy rysunek przedstawia:

A. rurkę ustno-gardłową.

B. rurkę intubacyjną.

C. rurkę krtaniową.

D. maskę krtaniową.

E. maskę tlenową.

Nr 254. Figury Lichtenberga powstają wskutek:

A. oparzenia wrzątkiem.

B. oparzenia chemicznego.

C. oparzenia przez kwas akumulatorowy.

D. oparzenia ługami.

E. porażenia piorunem.

Nr 256. Poniższy rysunek przedstawia:

A. rurkę ustno-gardłową.

B. rurkę intubacyjną.

C. rurkę krtaniową.

D. maskę krtaniową.

E. ssak ręczny.

Nr 257. Ratownik może:

A. udrożnić drogi oddechowe za pomocą rurki ustno-gardłowej.

B. wykonać w wyjątkowej sytuacji intubację dotchawiczą.

C. odbarczyć odmę prężną.

D. dokonać zszycia dużej rany w warunkach przedszpitalnych.

E. podawać leki w nagłym zatrzymaniu krążenia.

Nr 258. Ratownik może:

  1. przyrządowo udrożnić drogi oddechowe każdą dostępną metodą.
  2. wykonać w wyjątkowej sytuacji intubację dotchawiczą.
  3. odbarczyć odmę prężną.
  4. dokonać zszycia dużej rany w warunkach przedszpitalnych.
  5. podać adrenalinę w ampułkostrzykawce lub wstrzykiwaczu w sytuacji wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego.

Nr 259. Wskaż fałszywe stwierdzenie:

  1. ratownik może unieruchomić uraz kończyny szyną Kramera.
  2. ratownik może podać domięśniowo adrenalinę we wstrząsie anafilaktycznym.
  3. ratownik może podać tlen.
  4. ratownik może założyć stazę taktyczną.
  5. ratownik może przyrządowo udrożnić drogi oddechowe za pomocą maski krtaniowej.

Nr 260 Wskaż fałszywe stwierdzenie:

A. ratownik nie może prowadzić resuscytacji krążeniowo-oddechowej z wykorzystaniem leków.

B. ratownik nie może odbarczyć odmy prężnej.

C. ratownik nie może podawać glukozy dożylnie.

D. ratownik może zastosować klin typu Cardiff.

E. ratownik może w sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia podać adrenalinę dożylnie.

Nr 261. Wskaż fałszywe stwierdzenie:

  1. opatrunek osłaniający typu mokrego stosuje się w przypadku wytrzewienia.
  2. po ukończeniu kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy uczestnik otrzymuje tytuł ratownika.
  3. ratownik w przypadku silnego krwotoku może zszyć ranę.
  4. resuscytację krążeniowo-oddechową ratownik może prowadzić z użyciem AED oraz workiem samorozprężalnym.
  5. ratownik może podać aspirynę w przypadku podejrzenia zawału serca.

Nr 262. Wskaż fałszywe stwierdzenie:

  1. opatrunek osłaniający typu mokrego stosuje się w przypadku wytrzewienia.
  2. po ukończeniu kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy uczestnik otrzymuje tytuł ratownika.
  3. ratownik w przypadku silnego krwotoku nie może zszyć rany.
  4. ratownik może podać aspirynę w przypadku podejrzenia zawału serca.
  5. ratownik może wykonywać i analizować zapis EKG.

Nr 263. Serce zbudowane jest z:

A. dwóch przedsionków i dwóch komór.

B. 2 jam serca.

C. 4 jam serca: 4 komór

D. 3 jam serca: 2 przedsionków i jednej komory.

E. 5 jam serca.

Nr 264. Kręgosłup zdrowego człowieka składa się z:

A. 10-15 kręgów. B. 16-20 kręgów. C. 30-35 kręgów. D. 33-34 kręgów. E. 40 kręgów.

Nr 265. Szkielet klatki piersiowej składa się z:

  1. 10 kręgów piersiowych, 10 par żeber i mostka.
  2. 10 kręgów piersiowych, 12 żeber, mostka.
  3. 12 kręgów piersiowych, 10 żeber, mostka.
  4. 12 kręgów piersiowych, 12 par żeber, mostka.
  5. 12 kręgów piersiowych, 12 par żeber.

Nr 266. Podczas oceny oddechu ratownik słyszy bulgotanie, które sugeruje:

A. niedrożność na poziomie krtani lub powyżej.

B. niedrożność dolnych dróg oddechowych.

C. obecność w górnych drogach oddechowych treści płynnej lub półpłynnej.

D. o kurczu głośni lub niedrożności na jej poziomie.

E. że drogi oddechowe są drożne.

Nr 267. Podczas oceny oddechu należy ocenić:

A. tylko obecność oddechu.

B. tylko częstość oddechu.

C. tylko obecność i głębokość oddechu.

D. obecność i częstość oddechu.

E. obecność, częstość, głębokość i wysiłek oddechowy.

Nr 268 Prawidłowa wartość oddechu u osoby dorosłej wynosi:

A. 10 oddechów/minutę.

B. 10-20 oddechów/minutę.

C. 20-30 oddechów/minutę.

D. 30-40 oddechów/minutę.

E. 50 oddechów/minutę.

Nr 269. Prawidłowa wartość oddechu u niemowląt wynosi:

A. 10 oddechów/minutę.

  • 10-20 oddechów/minutę.
  • 20-30 oddechów/minutę.
  • 25-50 oddechów/minutę.
  • 60 oddechów/minutę.

Nr 270. Jeżeli poszkodowany oddycha samodzielnie, ale oddech jest niewydolny, ratownik powinien zastosować:

  1. tlenoterapię przez cewnik donosowy w przepływie 6 l/min.
  2. tlenoterapię przez maskę tlenową z rezerwuarem tlenowym w przepływie 6 l/min.
  3. tlenoterapię przez maskę tlenową z rezerwuarem tlenowym w przepływie 10 l/min.
  4. tlenoterapię przez maskę tlenową z rezerwuarem tlenowym w przepływie 25 l/min.
  5. wentylację wspomaganą za pomocą worka samorozprężalnego.

Nr 271. Prawidłowa wartość tętna u niemowlęcia wynosi:

A. 50-120/min.

  • 60-160/min.
  • 80-180/min.
  • 90-200/min.
  • 100-210/min.

Nr 272. Prawidłowa wartość tętna u małego dziecka wynosi:

A. 50-120/min.

  • 60-160/min.
  • 80-180/min.
  • 90-200/min.
  • 100-210/min.

Nr 273. Podczas wykonywania defibrylacji:

  1. ratownik może dotykać poszkodowanego.
  2. ratownik wciska przycisk „analiza”.
  3. nikt nie może dotykać poszkodowanego.
  4. klatka piersiowa może być mokra.
  5. każdy może dotykać poszkodowanego.

Nr 274. Wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego z uszu może świadczyć o:

A. złamaniu nosa.

  • złamaniu oczodołu.
  • złamaniu podstawy czaszki.
  • wstrząśnieniu mózgu.
  • wstrząsie hipowolemicznym.

Nr 275. W sytuacji, gdy w trakcie wdechu klatka piersiowa zapada się, a w trakcie wydechu unosi, mamy do czynienia:

  1. z rozdarciem przepony.
  2. z wiotką klatką piersiową.
  3. z urazowym pęknięciem aorty.
  4. ze stłuczeniem płuca.
  5. ze złamaniem jednego żebra.

Nr 276 Oddech paradoksalny polega na tym, że:

  1. w czasie wdechu dochodzi do paradoksalnego przesunięcia się wyłamanego fragmentu w głąb klatki piersiowej, a w czasie wydechu do jego uniesienia.
  2. w czasie wdechu dochodzi do paradoksalnego przesunięcia się wyłamanego fragmentu w głąb klatki piersiowej, a w czasie wydechu do jego zapadnięcia.
  3. oddech jest spowolniony.
  4. oddech jest nieregularny.
  5. oddech jest przyśpieszony powyżej 50 oddechów/min.

Nr 277. O masywnym krwotoku do jamy opłucnej mówi się, jeśli w klatce piersiowej znajduje się:

A. 200 ml krwi.

B. 500 ml krwi.

C. 1 litr krwi.

D. 1-1,5 litra krwi.

E. powyżej 1,5 litra krwi.

Nr 278. Opatrunek w odmie opłucnej to opatrunek:

A. wentylowy.

B. osłaniający.

C. uciskowy.

D. hermetyczny.

E. osłaniający mokry.

Nr 279. Najdogodniejszą pozycją dla poszkodowanego z pionową raną brzucha jest pozycja:

A. leżąca na lewym boku.

B. leżąca na prawym boku.

C. leżąca na plecach.

D. na brzuchu.

E. półsiedząca.

Nr 280. Najprostszym rodzajem opatrunku jest opatrunek:

  1. uciskowy.
  2. osłaniający.
  3. hermetyczny.
  4. wentylowy.
  5. na ranę z wytrzywieniem jelit.